Kinderen voor kinderen
Door: Piet & Ineke
Blijf op de hoogte en volg Piet & Ineke
27 December 2016 | Kenia, Kisumu
Het is nu maandagavond 11.00 uur en moet eerst even nadenken wat we gisteren hebben gedaan.Ja, we zijn met Marie-Louise en Carlo op bezoek gegaan bij Benson in de sloppenwijk Nyalende waar we ieder jaar zo'n honderdvijftig lollies uitdelen die we kopen bij een vrouwtje die we Miss Lillypop noemen maar helaas door geldgebrek heeft ze haar tokootje moeten sluiten. Maar eerst dit, we kregen van de kindertjes van de dochter van een neef van Piet's vrouw een jampotje waarin die drie kleine hummeltjes mooi € 25,- aan klein geld bij elkaar gespaard hadden voor de arme kindertjes in Kenia. Wat is er dan mooier om dankzij deze drie lieve schatten de kinderen te verblijden met een lollie.Dank je wel hoor lieverds. Vorig jaar stonden ze een van hun gekregen Sinterklaascadeautjes af, mooi hoor.
Toen we bij Bensom kwamen had zijn vrouw Trofena voor ons heerlijke rijst en greengrams, een soort kleine erwt, voor ons gemaakt en dat ging er wel in bij de globetrotters. Miss lollypop kwam ons wel verwelkomen en nam ons mee naar haar huisje. Haar man is enkele jaren geleden overleden en zij is met zes kinderen achter gebleven waarvan een dochter van 17 jaar inmiddels al een kind van een half jaar heeft. We keken wat rond in het huisje waar ze met acht personen wonen en zagen dat ze geen matrassen op de bedden hadden liggen. Piet vroeg hoe doen jullie dat en Miss LP antwoorde dat de kussens van de bank en stoelen s'nachts als matras funktioneerden. Hier wordt hulp geboden en we beloofden na de maten van de bedden met touwtjes gemeten te hebben terug te komen met matrassen. Marie-Louise en Carlo namen deze voor hun rekening. Verder hebben we nog wat rondgeneuzeld en zijn weer achterop de motoren vertrokken en door de sloppenwijk gereden waar je op zondagmorgen niet echt blij van wordt maar de mensen zijn hier blijkbaar toch gelukkig en tevreden. Omdat ik drie dagen bedrust moet houden ( dit is gedurende drie dagen drie uur) vanwege mijn rugblessure ben ik toch eventjes naar bed gegaan terwijl de rest nog richting stad gingen voor wat boodschappen. Ik ga echt geen drie dagen plat, dat is toch zonde van de tijd alhoewel mijn ruggetje er soms wel aan toe is. Tegen de avond zijn we naar Dungahill gegaan om de zon onder te zien gaan in het Lake iVictoria.
Wat hebben we vandaag gedaan? Marie-Louise had een volle koffer met babykleertjes bij en waar kunnen we die beter brengen dan naar de verlosafdeling in een ziekenhuis dus wij met z'n allen weer achterop de brommer naar het St.Monicaziekenhuis waar we enkele jaren geleden een wasmachine hebben gezet. Bij de ingang aan de poort stond al een jong moedertje met een pasgeboren meisje dus die kreeg gelijk al een paar kleertjes. Het was niet zo druk op de kraamafdeling dus de jonge moedertjes en de aanstaande moedertjes werden verrast met kleertjes voor hun nieuwe aanwinst. We hebben nog een wandeling door het nette ziekenhuis gemaakt en na een gesprek met de dokter zijn we weer vertrokken en naar huis gegaan. Intussen is Mildred gekomen (ze blijft tot morgen) met 80 kilo maïs die we volgende week af gaan leveren bij zuster Lucy's weeshuis, Carlo moest na het eten naar het vliegveld om een ticket voor de terugreis te regelen, ik ben op commando weer gaan liggen en Piet is met Marie-Louise naar de stad en markt gegaan om matrassen te kopen en deze af te leveren bij miss lollypop. Wat was dat mensje blij maar ook de schenkers.
Masai Mara
Vandaag de 23e zijn we weer teruggekeerd vanuit de Masai-Mara. Woensdag vertrokken we s'morgens om 8 uur en na een rit van 8 uren waarvan de laatste twee over een wel heel hobbelige stoffige weg in de safaribus te hebben gezeten kwamen we helemaal gaar aan op een heel eenvoudige maar heel mooi liggende camp-site ( je keek vanuit je tent gelijk de verte in en zag al gelijk allerlei dieren lopen) waar we twee nachten hebben verbleven. Na een kop koffie te hebben gedronken zijn we weer gelijk in de bus gestapt want we zagen in de verte dat er wat te zien was vanwege de andere busjes die er stonden en inderdaad het eerste wat we zagen was een chita die op zijn gemak aan een schaap zat te bikkelen. Even later kwam ook zijn andere maat chita een handje helpen en nog geen honderd meter verder was ook een schaap de pineut en werd door smerige gieren en hyena's uitgepluisd. Het schaap dat door de chita's burgemeester werd gemaakt was eigendom van de kok van de kleine camp-site die vertelde dat het verlies van zijn schaap het volgende jaar een goed jaar zou worden. Wij zaten aan de rand van het park en zagen s'ávonds hele kuddes runderen met masaibegeleiders door het park struinen om het vee groenvoer te laten eten met alle gevolgen vandien. Er lopen leeuwen, luipaarden ( die wij overigens niet hebben gezien) chita's en hyena's die zowel het vee als de man zelf kan aanvallen maar die mannen hebben speren bij met aan de uiteinden zwaar gif waarmee ze zelf een aanvaller kunnen doden. Ze gaan nu in de nacht het park in omdat het overdag verboden is. Ze lopen drie uren en laten de koeien drie uren grazen waarna ze weer drie uren terug moeten lopen. Het is op het moment zo droog dat het vee het heel moeilijk heeft en soms dood achter blijft. Bij het verlaten van het park lag er een grote zwarte koe die niet meer verder kon. Gisteren zijn we de gehele dag het park ingegaan en hebben ontzettend veel gezien tot zelfs een neushoorn heel dichtbij wat vrij uniek is. Bij het binnen rijden gingen we langs dezelfde weg waar gisteren de uitgeputte koe lag. Nu waren de gieren bezig hun buik te vullen. De koe was . door de hyena's aangevallen en omgebracht. Het is heel imposant te zien hoe die grote vogels neer vallen en hun lange nekken in zo'n kadaver steken, de viezerikken. Rafaël, onze gids en chauffeur werd door een ranger aangehouden die vertelde dat er een eind verder een luipaard liep. Hij erop af maar helaas, wij op jacht naar het luipaard ( een omgekeerde wereld) maar helaas hebben we het dier niet meer op kunnen sporen maar voor de rest mogen we beslist niet klagen en hebben we zelfs een leeuw in het water aan een nijlpaard (dood natuurlijk) zien schranzen, heel raar gezicht. We hebben de buffels, zebra's, olifanten allerlei antilopesoorten, vogels en noem maar op gezien zodat we zeer voldaan van de safarie terugkwamen. Marie-Louise, Carlo, Jacinther en Piet zijn nog naar een Masai-dorp gewandeld en ik ben wat op bed gaan liggen want mijn rug is nog niet helemaal in de haak, zeker niet na dat gehobbel op de paden.
Vanochtend zijn we om 8.00 uur weer vertrokken en waren blij dat we na 8 uur weer terug in Panda's waren, home sweet home, we kunnen toch merken dat we niet meer van de jongsten zijn. Wel hebben we nog een duik in het zwembad genomen en zijn lekker uit gaan eten.
Tot zover weer een verhaaltje, morgen doen we weer rustig aan en zien we wat we gaan doen.
Ja, wat hebben we vandaag eigenlijk gedaan, niet zo veel. Piet is toch altijd vroeg op, hij verrekt het om uit te slapen maar ik ben nog een uurtje blijven soezen. Tegen 10 uur kwamen Richard, de oude bewaker, samen met zijn zoon op bezoek. Piet is met Carlo boodschappen gaan doen en Marie-Louise en ik hadden het eigenlijk druk met kleding wassen maar hebben er toch maar van af gezien en hebben lekker zitten kletsen in de schaduw. In de loop van de middag zijn we met hun naar Dunga-Beach gegaan een heel mooi vissersdorpje, waar we ieder jaar wel een of twee keer komen. Ik sta momenteel aan de racerij dus ik ga al rennend naar het toilet de Kerst in, merry christmas zal ik maar zeggen, tot morgen.
-
27 December 2016 - 21:38
Toostvm10@ziggo.nl:
Hoi inneke weer net je verslag gelezen jammer dat je zo last van je rug hebt das heel vervelend maar geniet er van wat je aan kan hou je eigen in de gaten he groetjes van ons -
28 December 2016 - 12:34
Jolanda Mandos:
Hoi Ineke, leuk om te lezen zeg,en wat een prachtige foto´s,zelfs een neushoorn gezien,ons Lisanne is stik jaloers heeft er nog steeds geen van dichtbij gezien! Hopelijk gaat het beter met je rug,die hobbelige masai mara wegen doen er ook geen goed aan!Houdt je taai en een goed uiteinde alvast,groetjes aan MarieLouise en Carlo)als ze weten wie ik ben. -
28 December 2016 - 14:55
CoMu:
Hee Pit n Ine, Doe r Lu vel roten van me. Mooie vrouw die sterk is in haar werken daar met al die kinders.En me haar klooster. Hebben jullie het hoorapparaat al na laten kijken van die die Zuster?
Laat je het ff weten au anersmoetikhier aan de gang oor haar.
Nog veel genieten daar.
Lieve groetjes en een goei uiteinde enb egin he.
-
29 December 2016 - 19:40
Antoon Koevoets:
Hoi mutselfrutsel, je zit nog steeds krakkemikkig in elkaar lees ik! Nou vind ik dat niet zo verwonderlijk als ik lees dat je achterop, een motor, een brommer zit en als ik zie hoe jullie "bus' over de wegen rijdt(schommelt), dat houd geen ene rug uit, en zekere jouw rug niet ! Pas goed op je zelf want anders komen de vrijwilligers van Den Bravis, met bed en infuuspaal jou ophalen!
Vandaag een nieuwe en een tweede hands collega gehad als vervangsters. Jij bent er lange tijd niet, Joke is drie weken naar Wenen en daarna naar Hongarije en ons Miepke II is ziek, dus je snapt alleen de allersterksten blijft over! Die ene, ik zal geen namen noemen, die al langere tijd als vliegende keepster rondsjeesd, denk ik dat die niet in de ploeg past. Die andere dame, 58 jaar, komt uit Standdaarbuiten en daarvan denk ik dat zij wel in onze ploeg past. Ik heb ze vanmiddag op sleeptouw genomen en , ja ik denk dat wel klikt. Ik hoop het althans, maar met al die ouwe mensen, je weet het maar nooit. Verder ws het vandaag erg druk in het ziekenhuis, ongelooflijk veel operaties zo net voor de jaarwisseling, maar dat schijnt normaal te zijn, opereren, controleren en naar huis. Althans dat is de insteek. Ik heb weer tie kuub hout gehad, dus ik kan de jaarwisseling al hakkend en klievend en tenslotte stapelend doorbrengen.
Afgelopen woensdag met Marja naar de oogarts in Bergen op Zoom geweest, hetzelfde oogprobleem als Ineke A. heeft. Er zit ergens een gatje in haar netvlies en dat moet door middel van spuiten in het oog, veel druppelen en weer spuiten worden hersteld, of niet! Gin eigenlijk buitengewoon voorspoedig, geen pijn, alleen wat irritatie aan het oog, net een gevoel of er zand in zat, meer niet aldus mijn baasje. Verder hebben wij heel de week Mart en Ovie op bezoek, Kerstvakantie en dus worden opa en oma ingeschakeld terwijl papa en mama de hypotheek aflossen.
Verder geen nieuws, buiten het feit dat ik het vandaag, afgrijselijk koud vind, heel de dag mist en somberheid bij 1 graad onder nul, brr. Maar een kniesoor die heir oplet, ik ben gezond, en tevreden, mijn boek wordt gedrukt, komt volgende maand op de markt, gaan lekker oud en nieuw spelen en daarna gaat alles weer zijn gewone gang.
Zo dat was tie weer, fijner jaarwisseling, dat jij je rug weer maar snel mag rechten en goed oppassen in het grote enge bos, voor grote en kleine enge dieren.
Groetjes ook aan onze Pietie. -
30 December 2016 - 22:09
Betsy:
Weer een mooi verhaal, wat hebben jullie veel geZien!! Ook super mooie foto's Ineke!! Je bent het nog niet verleerd. Jammer van je rug en de racerij!! fijne jaarwisseling en lieve groeten van ons allebei -
31 December 2016 - 19:13
Mike:
Buurtjes, allereerst een Gelukkig Nieuwjaar toegewenst met mooie belevenissen en niet te veel lichamelijke ongemakken.
Gaat het al beter met de rug, Ineke en Piet, alles goed rond het tikkertje? Gr en xxx
Mike -
02 Januari 2017 - 14:53
Lianne:
Wat een prachtig weer weer Ineke.
Sterkte met je rug.
Kees en Lianne -
02 Januari 2017 - 20:29
Yvonne:
Hoi Piet en Ineke,
Gelukkig nieuwjaar! Erg leuk om te lezen dat er kindjes blij gemaakt zijn met lollies. Goed werk! Als de kindjes morgen wakker worden zal ik het ze vertellen.
Liefs,
Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley