DE VOORLAATSTE WEEK

DE VOORLAATSTE WEEK IN KENIA

Zo vandaag weer maandag. Soms vragen mensen wel eens wat eten jullie in Kenia. Meestal zijn dat mensen die denken dat er in Africa alleen maar rijst te krijgen is, maar die zitten goed fout hoor.
Een doorgaanse dag:
s'morgens ons ontbijtje bestaat uit koffie / thee, twee sneetjes brood uit de toaster want zo is het niet te vreten. Beleg: elke morgen een banaan die je niet kunt vergelijken met de onze in Nederland. Een eitje, pindakaas, wel erg duur of bijvoorbeeld wat Ineke graag lust Duopenotti die hier onbetaalbaar is. Beleg soorten zoals in Nederland eten we zeldzaam. Kaas is er wel maar erg duur. In de loop van de dag, want we eten niet altijd net als in Nederland drie keer per dag, een bakje Noodles of fruit, mango, ananas niet te vergelijken met met dat spul van de supermarkt en s'avonds, ja rijst maar ook spaghetti of aardappels met allerlei groenten hoor, erwtjes, sla, komkommer, worteltjes etc etc. Ho ja natuurlijk ook vlees of gehakt en niet te vergeten KIP, we eten heel veel kip. En dat is wel een verhaal op zich. KIP bijvoorbeeld uit de diepvries die ik dan kook en daarna bak. Maar ook KIP van de grill stik goedkoop en heerlijk van smaak maar bijvoorbeeld vandaag en dat is geen uitzondering KIP bij een lokale familie. Als wij ergens ( op “uitnodiging” ) op bezoek gaan MOET je blijven eten, je mag dat niet weigeren. En dan eet je negen van de tien keren KIP. Ze slachten er een en kop en kont en poten alles komt op tafel en is heel gewoon eetbaar. Soms moet je wat harder trekken en zet je je kunstgebit op het spel maar de smaak is echt geweldig. Bij de lokale bevolking krijg je er dan meestal wel ugali bij en lokale groenten die echt heel erg lekker zijn.
Kortom wij eten er hier goed van en ook nog eens lekker.
Vandaag waren we dus weer te gast bij een vrouwtje wat we kennen. Ze is een wees en was toen ze negen maanden oud was geadopteerd is later getrouwd en kreeg twee kinderen van verschillende mannen. De vaders lieten haar met haar ( zijn ) kroost achter en zoek het maar uit is de boodschap. En nu hoor ik mensen zeggen “ja twee jong van verschillende mannen dat doe je toch zelf “ Ja dat is zo maar probeer het niet te vergelijken met onze Nederlandse waarden en normen. Africa ( Kenia ) is echt een andere wereld. Bijvoorbeeld, onze kinderen gaan pas om negen uur naar school en zijn om vier uur weer thuis. Hier gaan ze s'morgens om zeven uur naar school, te voet en zijn ze s'avonds om zeven uur weer thuis maar als alleenstaande moeder kun je hier geen beroep doen op een regeling, nee je moet zien te overleven (en dat lukt, niet altijd ) , met hulp van anderen, met hulp van je familie of een extraatje van ons sponsorgeld.
Ja en zo kennen wij talloze voorbeelden. Gisteren nog ontmoetten we een meisje van een jaar of tien elf, ze zegt: “mijn mama komt me halen volgen jaar “ Ga er maar aan staan toch het is pas februari.
Kun je daar tegen ? roepen sommige mensen in Nederland. Weet je je leert er mee omgaan maar echt wennen doet het nooit.
Donderdag is het de 16e en is Ineke jarig zeven en zestig, velen worden het hier niet.
Zo, het is weer vrijdag dus weer enkele dagen verder, ik zal proberen om weer het een en ander naar voren te halen en dat valt niet meer mee. Piet heeft weer een deel voor zijn rekening genomen nu ben ik weer aan de beurt maar om enkele dagen terug te denken.....Nou ja eigenlijk hebben we niet zoveel meer gedaan wel zijn we nog naar een heel mooi appartement gaan kijken om misschien volgend jaar te huren en dat was me toch een mooi ding. Splinternieuw, heel groot, drie slaapkamers (balzalen voor de begrippen hier) waarvan de masterbedroom een eigen douche en toilet heeft. Een mooie moderne keuken, een voorraadkast, douche en toilet, een aparte wasruimte voor de was uiteraard en een mooie grote woonruimte, oja en twee grote balkons. Het gebouw ligt wel niet precies in het centrum maar voor 30 cent zijn we er dus dat is wel een overdenking waard. De huurprijs ligt een stuk lager maar er is een nadeel, geen zwembad en dat is toch zo lekker als je bezig bent geweest, dat is zo heerlijk relaxed. Voor de rest nog wat ditjes en datjes gedaan en vandaag hebben we de bus van 7.00 uur ( voor mij veel te vroeg) genomen richting Rangala en Ugunja. We hadden op de markt voor de D-care nog vier poppen gekocht voor een tientje want de enige pop die er was had zijn of haar hoofd verloren al maakte dat voor de kinderen niks uit , het was een pop geweest en ze konden er nog steeds mee spelen, ongelofelijk, spelen met een lijfje met wat armen en benen. Ook had ik de kerstdecoraties opgeruimd en meegenomen en heb ze daar over de balken gehangen en ook wat kleine kerstballetjes. Maakt hier ook niets uit of dat nu kerstslingers zijn so what.
Vorige week hebben we toch een heel arme familie op het platteland bezocht zoals we dat ieder jaar doen en een van de kinderen Jozef genaamd hebben we met de motor op laten halen en zijn er mee naar het ziekenhuis gegaan. Piet deed dat, deze jongen zijn huid ziet er niet uit en hij loopt steeds op zijn armen te krabben. Zijn huid zit vol met littekens van de krabwondjes. Hij heeft medicatie gekregen dus hopelijk gaat het verdwijnen. Ook had hij geen schoenen, deze hebben we hier in Kisumu gekocht en ook sliep hij op een bed zonder matras zodat Piet dat vandaag ook heeft gekocht plus een deken. Wij hadden hier in huis een afscheiding met twee lakens die hebben we ook maar meegegeven. Ikzelf had na het bezoek aan de D-care nog een andere afspraak en ook nog een afspraak met de zuster van het babyhome. Piet is na het ziekenhuisbezoek met Jozef ook naar het babyhome in Rangala gekomen en zo konden we na een drukke voormiddag weer voldaan terugkeren naar Kisumu met de bus. Och wat ik vergeet te schrijven is dat ik wel een leuke verjaardag heb gehad met s'middags een party voor het personeel. Er zouden nog enkele mensen komen maar Kenianen kennende juist..ze lieten het afweten. Nou ja dan geen taart, niet moeilijk doen. Dat is trouwens ook leuk Piet kocht een taart voor me en de prijs op zich was al een feestje, voor 10 euro hadden we een taart van bijna anderhalve kilo en het was nog goed eetbaar ook. Hier is een feestje niet duur hoor. Een stuk taart en een glaasje limonade en de mensen zijn stik gelukkig. Piet had nog een klein cadeautje namelijk een geurtje dat best goed ruikt. Nou dat was het weer voor vandaag.
De week zit er weer bijna op. Een beetje aan klooien vandaag. Zo is er in de stad in een grote hal een een verkoop van producten uit India. Immers in Kisumu wonen en werken heel veel Indiërs. Het is echt heel erg leuk om al dat moois te zien. De kleding bijvoorbeeld is zo beeldschoon en kost bij navraag geen drol. Een prachtige handgemaakte jurk, overigens niks voor Europese dames, kost amper veertig euro. Ineke kocht nog enkele oorbellen want ze heeft er bijna geen weet je, voor een euro. En nog een hele mooie horloge voor acht euro. Op de terugweg al wandelend door de straatjes hier zag ik een tandartspraktijk en aangezien Ineke een afgebroken kies heeft zijn we even binnen gelopen. Voor hier een prachtige mooie schone praktijk en ze was meteen aan de beurt. Wat denk je de tandarts was een Indische vrouw die naar een bruiloft moest in een prachtige jurk dus. Nog twee assistentes er bij die zuigen en spoelen en dat soort activiteiten. Het probleem is tijdelijk opgelost en maandag werken ze het verder af. Voor twee tientjes op vrijdagmiddag en een officiële nota. Daar kun je niet voor sukkelen. Zo dat is het weer voor deze week.